مرحوم حضرت آیت الله شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی حدیثی را از حضرت مولا نقل کردند که به شرح ذیل است

حضرت علی (ع) می فرماید:

سگ 10 صفت دارد که شایسته است هر مؤمن واقعی داشته باشد تا به کمال برسد    .

الاول لیس له مقدار بین الخلق و هو حال المساکین.

1.سگ را درمیان مردم قدر و منزلتی نیست واین حال مسکینان و بیچارگان است    .

الثانی ان یکون فقیرا لیس له مال و لا ملک و هو صفة المجردین    .

2.مال وملکی از آن سگ نیست واین همان صفت مجردان و فرشتگان است    .

الثالث لیس له مأوی معلوم و الارض کلها له بساط و هو من علامات المتوکلین .

3.سگ لانه و خانه ی معینی ندارد و هرجا که برود رفته است. و این علامت متوکلان است.

الرابع ان یکون اکثر اوقاته جائعا و هو من علامات الصالحین.

4.سگ اغلب اوقات گرسنه است و این عادت صالحان است.

الخامس ان ضربه صاحبه مأة جلدة لا یترک بابه و هو من علامات المریدین.

5.سگ اگرصد تازیانه از دست صاحب خود بخورد، در خانه او را رها نمی کند و این صفت مریدان حقیقی است.

السادس لا ینام من الیل الا الیسیر و ذلک من اوصاف المحبین.

6.شب هنگام به جز اندکی نمی آرامد و این حالت عاشقان و دوستداران است.

السابع انه یطرد و یجفی ثم یدعی فیجب و لا یحقد و ذلک من علامات الخاشعین.

7.هرگاه رانده شود وستم بیند، چون صدایش کنند بدون دلگیری باز گردد واین صفت فروتنان است.

الثامن رضی بما یدفع صاحبه من الاطعمة و هو حال القانعین.

8.هر خوراکی که صاحبش به او بدهد راضی است و این صفت و حال قانعان است.

التاسع اکثر عمله السکوت و ذلک من علامات الخائفین.

9.بیشتر اوقات لب فرو بسته وخاموش است و این علامت خائفان است.

العاشر اذا مات لم یبق منه المیراث و هو حال الزاهدین.

10.وقتی بمیرد هیچ میراثی بر جای نمی گذارد واین حال زاهدان حقیقی است.

 منبع:

نشان از بی نشانها، چاپ هجدهم، ج اول، ص 310کتاب در ثمین و ماء مَعین چاپ دوم صفحه 457 ـ تالیف آیت الله سید مجتبی حسینی میر صادقی زنجانی و کتاب لئالی الاخبار ج 5 – ص 387- 388تحریر المواعظ العددیة، ص: 5